Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μίλησε αποκλειστικά στο Fortune, το περιοδικό που συνοδεύει την εφημερίδα "Παραπολιτικά" για τη ναυτιλία, τον τουρισμό, τις προοπτικές των νέων, την πολιτικοοικονομική κατάσταση στη χώρα μας και βέβαια για τον Θρύλο, την μέγιστη και διαχρονική, παθιασμένη του αγάπη!
Διαβάστε αναλυτικά το λόγια του και το κείμενο του Τάσου Ζάχου:
"Η 25η Μαΐου του 2014 σίγουρα ήταν μια μέρα διαφορετική για τον Πειραιά. Τα αποτελέσματα του β’ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ανέδειξαν ως νικητή το συνδυασμό του Γιάννη Μώραλη με ποσοστό 55,03% έναντι 44,97% του πρώην δημάρχου Βασίλη Μιχαλολιάκου, με τον Πειραιά να συγκεντρώνει για πρώτη φορά τόσο πολύ τα φώτα της δημοσιότητας.
Ο λόγος; Ο συνδυασμός «Πειραιάς Νικητής» περιλαμβάνει πολλά γνωστά ονόματα του επιχειρηματικού και του ναυτιλιακού κόσμου της Ελλάδας, με ένα όνομα όμως να ξεχωρίζει στη λίστα του ψηφοδελτίου. Αυτό του εφοπλιστή και προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βαγγέλη Μαρινάκη, που κατάφερε, καταρρίπτοντας κάθε σχετικό ρεκόρ, να συγκεντρώσει περισσότερους από 14.000 σταυρούς, γεγονός που του εξασφάλισε πανηγυρικά την πρώτη θέση.
«Σήμερα ο πειραϊκός λαός νίκησε. Αυτή τη μεγάλη νίκη σήμερα το βράδυ θέλω να την αφιερώσω στον πατέρα μου Μιλτιάδη Μαρινάκη. Θα κάνω ό,τι είναι δυνατό για ένα καλύτερο Πειραιά, για να είναι όπως σας έχουμε πει επανειλημμένες φορές, χαρούμενα τα παιδιά του. Εμείς αγκαλιάζουμε όλους τους Πειραιώτες, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Είμαστε όλοι μαζί» δήλωσε αμέσως μετά, έξω από το εκλογικό κέντρο του συνδυασμού.
Η αναφορά του κ. Μαρινάκη στον πατέρα του, επίσης γνωστό εφοπλιστή, δεν είναι τυχαία. Το ίδιο είχε κάνει και όταν η ομάδα του κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα το 2010 – 2011, την πρώτη χρονιά που ανέλαβε ως πρόεδρος του ιστορικού σωματείου.
«Ήταν ο άνθρωπος που μου έμαθε να αγαπώ με πάθος τον Πειραιά και τον Ολυμπιακό. Αυτό που θέλω να κάνω, από τη στιγμή που τα έχω καταφέρει τόσο στη δουλειά μου, όσο και στην ομάδα μας, τον Ουμπιακό, είναι να προσφέρω στην πόλη που γεννήθηκα μεγάλωσα και δημιούργησα. Έχω ηθική υποχρέωση να αφήσω πίσω μου έργο στον Πειραιά» αναφέρει στο Fortune o Βαγγέλης Μαρινάκης.
Το case study του Πειραιά
Ο Πειραιάς άλλωστε δεν είναι σημαντικός μόνο για τον κ. Μαρινάκη, αλλά και για ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς είναι η πόλη - συνώνυμο της ναυτιλίας. Το λιμάνι του Πειραιά αναδείχθηκε ως το ταχύτερα αναπτυσσόμενο του πλανήτη το 2013, όσον αφορά στη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων, πραγματοποιώντας αλματώδη ανάπτυξη μέσα σε τρία μόλις χρόνια και υπερδιπλασιάζοντας τα μεγέθη του.
Τι βάζει όμως η νέα δημοτική σε πρώτο πλάνο με την ανάληψη των καθηκόντων της τον Σεπτέμβριο;
«Θέλουμε να ξεκινήσουμε από τις γειτονιές του Πειραιά, όπου είναι απαραίτητο να διαμορφωθούν παιδικές χαρές και χώροι πρασίνου. Επίσης αθλητικές εγκαταστάσεις, για να μπορούν τα παιδιά να αθληθούν και να μάθουν την ευγενή άμιλλα από μικρή ηλικία. Έχουμε δεσμευτεί για φεστιβάλ τέχνης σε κάθε γειτονιά και σε κάθε πλατεία, ώστε το 2021 ο Πειραιάς να κερδίσει το στοίχημα και να καταστεί πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Εξάλλου, εκείνη την χρονιά συμπλρώνονται 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, μια στιγμή-ορόσημο, όχι μόνο για την ελληνική, αλλά και την ευρωπαϊκή ιστορία. Θα ξεκινήσουμε πρώτα από τον κόσμο, καθώς το έχει πραγματικά ανάγκη. Παράλληλα, δεσμευτήκαμε για την δημιουργία θέσεων εργασίας μέσω της αξιοποίησης του λιμανιού μας., και όχι μόνο.Αυτή είναι η μεγάλη μας στόχευση για να δούμε τον Πειραιά μας, όπως τον οραματίζονται οι άνθρωποί του και κυρίως η νέα γενιά. Θέλουμε τους Πειραιώτες περήφανους και χαρούμενους, να βλέπουν τα παιδιά τους να εργάζονται και να δημιουργούν. Αυτό είναι εκτός των άλλων και μια προσωπική μου ελπίδα και επιδίωξη. Από την πρώτη μέρα της ανάληψης των καθηκόντων μας, θα εργαστούμε σκληρά και με μεράκι προς την κατεύθυνση αυτή», τονίζει ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
Αναφέρεται στο παράδειγμα του πρώην δημάρχου της Νέας Υόρκης Μάικλ Μπλούμπεργκ και συμπληρώνει: «Έχουμε πρόγραμμα τεκμηριωμένο και ολοκληρωμένο, αλλά και ισχυρή βούληση για να προχωρήσουμε στα έργα πνοής που χρειάζεται η πόλη μας. Δείτε τη Νέα Υόρκη και τον πρώην δήμαρχο Μάικλ Μπλούμπεργκ , ο οποίος δεν περίμενε μόνο από το κράτος να κάνει πράγματα, έκανε ο ίδιος τα περισσότερα. Έτσι θα λειτουργήσουμε και στον Πειραιά, είτε εγώ προσωπικά, είτε η εταιρεία μου, είτε ο Ολυμπιακός. Νομίζω ότι το δικό μας παράδειγμα μπορεί να ακολουθήσουν και άλλοι άνθρωποι από τον εφοπλιστικό και όχι μόνο χώρο, που αγαπούν τον Πειραιά, εφόσον δουν ότι παράγεται έργο και να βοηθήσουν πραγματικά τον Πειραιά και την Ελλάδα».
Μετά από μια εκλογική αναμέτρηση με εντάσεις και κατηγορίες εκατέρωθεν, ο λαός του Πειραιά επέλεξε το συνδυασμό του Γιάννη Μώραλη. Για πρώτη φορά μια ανεξάρτητη παράταξη, που δεν υποστηρίχθηκε από κανένα κόμμα, κατάφερε να πάρει ένα μεγάλο Δήμο. Επιπλέον το κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, καθώς σε λιγότερο από 40 μέρες, έπεισε για τις προθέσεις της.
Δεν είναι όμως μόνο η τεχνοκρατική προσέγγιση και η έλλειψη κομματικής ταυτότητας, αλλά η διαφορετική προσέγγιση του κόσμου σύμφωνα με τον κ. Μαρινάκη
«Δεν ακολουθήσαμε λασπολογίες και γνωστές μεθόδους παλαιοκομματικού χαρακτήρα. Είπαμε “αυτό είναι το πρόγραμμα μας, έτσι θέλουμε να δούμε τον Πειραιά τα επόμενα χρόνια”. Πήγαμε στις γειτονιές, περπατήσαμε την πόλη, ακούσαμε τα προβλήματα των πολιτών, σφίξαμε τα χέρια των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Σε αυτούς δεν μπορείς να δίνεις μόνο υποσχέσεις, καθώς περιμένουν συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις που θα βελτιώσουν την περιοχή τους και την καθημερινότητά τους. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν συνδιαλεχθήκαμε, για να κάνουμε προσωπικά ρουσφέτια. Αυτό που εξηγήσαμε είναι ότι ο καθένας πρέπει να παραμερίσει το προσωπικό συμφέρον για το συλλογικό. Ξέρω ότι θα αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, αλλά είμαστε έτοιμοι. Ο Γιάννης Μώραλης είναι ένας άνθρωπος που έχει μάθει στα δύσκολα, έχει μάθει να δουλεύει, έχει πρόγραμμα και χρόνο στη διάθεσή του, για να τον αφιερώσει στο δήμο του Πειραιά.»
Όσον αφορά στις καταγγελίες από την αντίπαλη πλευρά για μεθοδεύσεις κατά την προεκλογική περίοδο, ο γνωστός εφοπλιστής δηλώνει ότι τις αντιμετωπίζει με χιούμορ και υποστηρίζει ότι «Σε κάθε μάχη, όπως και στο ποδόσφαιρο, στο τέλος κερδίζουν πάντα οι καλύτεροι, όπως και έγινε».
Το λιμάνι και οι Μνηστήρες
Αναμφίβολα ένα από τα ζητήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο νέος συνδυασμός είναι αυτό της πώλησης του 67% του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά (ΟΛΠ). Ήδη το Ταμείο Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ) άναψε «πράσινο» φως για πέντε μεγάλα επενδυτικά σχήματα που εισέρχονται στη β’ φάση του διαγωνισμού.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης έχει ξεκάθαρη θέση για το «μήλον της έριδος» των ιδιωτικοποιήσεων.
«Θεωρώ ότι η πώληση του λιμανιού είναι απαράδεκτη. Το έχω πει επανειλημμένως και είναι δέσμευση του συνδυασμού μας ότι το λιμάνι δεν πωλείται. Αν κοιτάξετε στις χώρες της Ευρώπης, το 97% των μεγάλων λιμανιών ανήκουν στον Δήμο και τα επιμελητήρια. Το λιμάνι δεν μπορεί να πουληθεί σε έναν ιδιώτη».
Χρόνια στη ναυτιλία και έχοντας γνώση του καθεστώτος λειτουργίας σε αντίστοιχες περιπτώσεις, ο κ. Μαρινάκης προκρίνει το μοντέλο των παραχωρήσεων λιμενικών δραστηριοτήτων του λιμανιού «σε πολλούς διαχειριστές και πολλούς χρήστες», αντί της πώλησης της πλειοψηφίας των μετοχών σε έναν ιδιοκτήτη.
«Πρέπει να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός, να μπορούν οι κλάδοι που σχετίζονται με τη λειτουργία του λιμανιού να τύχουν μιας σωστής μεταχείρισης και όχι να πέσουν θύματα ενός μονοπωλιακού καθεστώτος. Μας αρέσει η ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά όχι εις βάρος του κόσμου. Έχω μάθει από πολύ μικρός να ανταγωνίζομαι με ίσους όρους άλλους πλοιοκτήτες , οι οποίοι μιλάνε όμως με πολλούς ναυλωτές και όχι μόνο με έναν. Το πρώτο βήμα έγινε με την Cosco, που πήρε ένα κομμάτι του λιμανιού. Το επόμενο μπορεί να γίνει με άλλες εταιρείες που θα αξιοποιήσουν τα υπόλοιπα τμήματα του. Ο έλεγχος όμως να παραμείνει στο Δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση λέμε όχι στο μονοπώλιο».
Το στοίχημα της βιώσιμης ανάπτυξης της πόλης είναι από το λιμάνι να κερδίσει όλη η πόλη, με την ενεργό συμμετοχή της δημοτικής αρχής.
«Θα εξετάσουμε τις επενδυτικές προτάσεις και θα πρέπει τα ανταποδοτικά οφέλη να μεταφράζονται σε έργα για τον Δήμο του Πειραιά. Δεν μπορεί κάποιοι να εκμεταλλεύονται το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και ο Πειραιώτης να μην καρπώνεται αντίστοιχα όφελος. Εμείς θα το αλλάξουμε αυτό. Δεν έχει νόημα ένα λιμάνι να αναπτύσσεται και να δουλεύει νύχτα μέρα ακατάπαυστα, αλλά η πόλη να μαραζώνει. Για μένα αυτό είναι καταστροφή».
Το στοίχημα του τουρισμού
Ο κ. Μαρινάκης παραδέχεται ότι τα περιθώρια αξιοποίησης του λιμανιού είναι πολύ μεγαλύτερα και φιλοδοξεί να αναδείξει τον Πειραιά ως αφετηρία κρουαζιέρας (home port). Σε μια χρονιά που σύμφωνα με τις μελέτες του ΣΕΤΕ, ο αριθμός των τουριστών που θα επισκεφθούν τη χώρα μας θα αγγίξει τα 20 εκατ., καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ, η ανάγκη για καλύτερη αξιοποίηση του τουριστικού προϊόντος του Πειραιά γίνεται πιο επιτακτική από ποτέ.
«Ο Πειραιάς είναι μια ευλογημένη πόλη, που έχει το λιμάνι, φυσικές ομορφιές κι ένα από τα ωραιότερα αρχαιολογικά μουσεία. Έρχονται εκατομμύρια τουρίστες και το μόνο που κάνουν είναι να πηγαίνουν κατευθείαν από τα πλοία στα πούλμαν για την Ακρόπολη, χωρίς να περπατήσουν ούτε ένα λεπτό στον Πειραιά», αναφέρει και προσθέτει: «Θα πρέπει οι τουρίστες, πριν καν φτάσουν στο λιμάνι, να ενημερώνονται με ντοκιμαντέρ, βιβλία και τουριστικά φυλλάδια μέσα στο πλοίο για την πόλη και όταν φτάνουν στον Πειραιά να τυγχάνουν θερμής υποδοχής και να αντικρίζουν μια αν μη τι άλλο θετική πρώτη εικόνα της πόλης, ένα ευχάριστο και ευρωπαϊκού τύπου αστικό περιβάλλον. Αν οι άνθρωποι αυτοί περπατήσουν έστω και μια ώρα στον Πειραιά θα αλλάξουν την τοπική οικονομία. Μάλιστα ετοιμάζουμε ένα βιβλίο, ένα ντοκιμαντέρ κι ένα φιλμ που θα αναδείξει τη σημασία της πόλης μας σε όλον τον κόσμο».
Σύμφωνα με τον κ. Μαρινάκη, απαιτείται κυρίως μεράκι και αγάπη για τον Πειραιά σε συνδυασμό με τη χρήση των νέων τεχνολογιών και την αναβάθμιση των υποδομών της πόλης.
Φυσικά το πιο μακροπρόθεσμο σχέδιο είναι να καταστεί ο Πειραιάς διεθνές ναυτιλιακό κέντρο και να επιστρέψουν πίσω στο λιμάνι οι Έλληνες εφοπλιστές, αλλά και εκδηλώσεις, όπως τα Ποσειδώνια.
«Θέλουμε να αναπλάσουμε την ιστορική Ακτή Μιαούλη ώστε να ξαναβρεί την παλιά της αίγλη, καθώς και τον χώρο υποδοχής των κρουαζερόπλοιων. Σε συνεργασία με τον ΟΛΠ θα προσπαθήσουμε μέσα στο λιμάνι ή σε κάποιον άλλο χώρο στον Πειραιά να φτιάξουμε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις, ώστε να γίνονται εκθέσεις και συνέδρια. Βέβαια θα πρέπει όλοι οι φορείς να ενισχύσουν το πρόγραμμά μας. Μόνο όταν φτιάξεις τα βασικά θα μπορέσεις ως Δήμος να απευθυνθείς στους εφοπλιστές και να τους προσφέρεις αυτά που θέλουν, ώστε να γίνει πραγματικότητα το σχέδιο για έναν Πειραιά, μεγάλο ναυτιλιακό κέντρο».
Η παγκόσμια δύναμη της ελληνικής ναυτιλίας
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης συγκαταλέγεται σύμφωνα με το οικονομικό ναυτιλιακό περιοδικό «Le Marin» ανάμεσα στους δέκα μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές.
Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Capital Maritime & Trading Corp (CMTC) καταφέρνει να ανοίγει νέους δρόμους στη ναυτιλία. Η θυγατρική της CMTC, η Capital Ship Management (CSM) , διαχειρίζεται ένα διαφοροποιημένο στόλο από 63 πλοία (12 δεξαμενόπλοια αργού πετρελαίου, 28 δεξαμενόπλοια μεταφοράς πετρελαιοειδών, 17 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων και 6 πλοία ξηρού χύδην φορτίου).
H εταιρεία αποτελεί τον επιχειρησιακό βραχίονα της Capital Maritime και είναι η πρώτη ναυτιλιακή που πιστοποιήθηκε από τον όμιλο Lloyd's Register Group για την εφαρμογή των βασικών αρχών και στόχων του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) για τα Βιώσιμα Συστήματα Θαλασσίων Μεταφορών.
«Μαζί μας δουλεύουν νέοι άνθρωποι που έχουν τη δικαιοδοσία να παίρνουν σημαντικές αποφάσεις σε καθημερινή βάση. Ο συνεργατικός χαρακτήρας της εταιρείας είναι εκείνο το χαρακτηριστικό, στο οποίο αποδίδω τη μεγάλη αύξηση στα οικονομικά μας μεγέθη, σε συνδυασμό με το όραμά μας, που είναι μακροπρόθεσμο. Μας αρέσει να καινοτομούμε με νέες τεχνολογίες, να είμαστε φιλικοί προς στο περιβάλλον, με καινούργια πλοία πιο οικονομικά, που θα μπορούν σε κάθε στιγμή να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις της αγοράς.»
H Capital Maritime ελέγχει επίσης το 35% της Capital Product Partners L.P. (CPLP). Η CPLP εισήχθη στην αγορά του Νasdaq στις ΗΠΑ το 2007 με αρχικό στόλο 8 πλοία. Από τότε η εταιρεία έχει υπερτριπλασιάσει το μέγεθος του στόλου της, φτάνοντας πλέον τα 30 πλοία και έχει αξιοποιήσει με επιτυχία την την κεφαλαιαγορά, συγκεντρώνοντας περίπου 350 εκατ. δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια μόνο για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη του στόλου της. Την ίδια ώρα, η κεφαλαιοποίησή της ανέρχεται σε 1 δισ. δολάρια.
«Πιστεύω ότι όταν θέλεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των επενδυτών, πρέπει να έχεις πειθαρχία και να ελέγχεσαι από διεθνείς οίκους και από το επενδυτικό κοινό σε καθημερινή βάση . Αυτό σε βοηθάει να παίρνεις αποφάσεις συλλογικές από τα αρμόδια όργανα της εταιρείας και από ειδικές επιτροπές που αποφασίζουν για τα σημαντικά ζητήματα καθημερινότητας, αλλά και στρατηγικής».
Οι εφοπλιστές και η ελληνική οικονομία
Η Ελλάδα το 2013 πήρε τα σκήπτρα από την Ιαπωνία στην παγκόσμια ναυτιλία. Μόνο πέρυσι οι Έλληνες εφοπλιστές επένδυσαν 13 δισ. δολάρια για την κατασκευή 275 νέων πλοίων, ενώ το πρώτο τρίμηνο του 2014 οι επενδύσεις τους έχουν ήδη φτάσει τα 5 δισ. δολάρια.
«Η παράδοση, σε συνδυασμό με την πειθαρχία που πρέπει να επιδεικνύει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι κάτι πολύ σημαντικό σε ένα χώρο όπως αυτός της ναυτιλίας που είναι κυκλικός. Όταν έχεις σωστή υποδομή που σου επιτρέπει να περιμένεις και να ελέγχεις τα έξοδα σου, μπορείς να αντέξεις στις «φορτούνες». Τα τελευταία χρόνια, αυτά που έχουμε δει σε ολόκληρο τον κόσμο δεν έχουν προηγούμενο. Χαρακτηριστικά αναφέρω την έκρηξη αναγκών που συνοδεύτηκε από αντίστοιχη έκρηξη εισαγωγών στην Κίνα. Το άνοιγμα νέων αγορών, όπως αυτές της Άπω Ανατολής, ενίσχυσε την παγκόσμια ναυτιλία και οι Έλληνες εφοπλιστές ήταν εκεί για να αρπάξουν την ευκαιρία» εξηγεί ο κ. Μαρινάκης.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, από το 2008 και μετά και οι κλυδωνισμοί του τραπεζικού συστήματος σε ΗΠΑ και Ευρώπη έφεραν απώλειες και για τους εφοπλιστές, άλλα όχι πολύ μεγάλες.
«Οι Έλληνες εφοπλιστές επανήλθαν, αύξησαν το στόλο τους, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι τον εκσυγχρόνισαν με πιο σύγχρονα καράβια, τα οποία είναι εναρμονισμένα με τις περιβαλλοντικές ανάγκες και τους κανονισμούς».
Όσο για τη συνεισφορά τους στην ελληνική οικονομία και την έντονη κριτική για ευνοϊκό καθεστώς, απαντάει χωρίς ενδοιασμούς: «Πολλοί από τους εφοπλιστές θέλουν να κρατούν χαμηλό προφίλ και κάνουν πράγματα για την ελληνική οικονομία που δεν γίνονται πάντα γνωστά. Υπάρχουν και άλλοι βέβαια, που δεν προσφέρουν στην ελληνική οικονομία, όσο θα έπρεπε. Όσο περνάει όμως ο καιρός η πλειοψηφία των εφοπλιστών συνεισφέρει με νέους φόρους στο ελληνικό ΑΕΠ και πιστεύω ότι και οι υπόλοιποι θα αναγκαστούν να προσφέρουν περισσότερα.»
Άλλωστε ο διπλασιασμός της συνεισφοράς της ναυτιλίας στο ελληνικό ΑΕΠ , που υπολογίζεται στο 7% , είναι εξίσωση πολλών παραγόντων: «Δεν είναι μόνο η ναυτιλία. Είναι και οι κλάδοι γύρω από αυτή, όπως οι νηογνώμονες, οι προμηθευτές, τα εργαστήρια, οι βιοτεχνίες, οι μαρίνες, τα σκάφη αναψυχής, η ναυπηγοκατασκευαστική ζώνη. Είναι όλο το σύστημα, το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί, πατώντας σε σωστές δομές αλλά και με τα ανάλογα κίνητρα που πρέπει να προσφέρει η κυβέρνηση» επισημαίνει.
Η πολιτική, το Μνημόνιο και ο Ολυμπιακός
Κλείνοντας τη μεγάλη συζήτηση με το Βαγγέλη Μαρινάκη δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, στην πολιτική, αλλά και στη μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό.
«Θεωρώ ότι η Ελλάδα είναι σε στάδιο ανάκαμψης. Πολλοί περίμεναν ότι θα είχε διαλυθεί η Ελληνική οικονομία και ποντάρανε σε αυτό. Ευτυχώς διαψεύστηκαν. Κάναμε τα πρώτα βήματα αναφορικά με την επιστροφή μας στις αγορές, αλλά παράλληλα κάποιες μεταρρυθμίσεις που έχουν καθυστερήσει πρέπει να προχωρήσουν με αίσθημα ευθύνης και δικαιοσύνης».
Ο Β. Μαρινάκης δηλώνει υπέρμαχος της πολιτικής συναίνεσης σε θέματα κρίσιμα για την πορεία της χώρας.
«Ήρθε η ώρα οι πολιτικοί να αφήσουν στην άκρη το πολιτικό κόστος. Στο μπροστινό μέρος του μυαλού τους δεν πρέπει να είναι η πολιτική τους καρέκλα, αλλά η εύρεση λύσεων, για να αφήσουμε πίσω μας την κρίση. Είναι βασικό να υπάρξει συναίνεση από όλους στο ελληνικό κοινοβούλιο για κρίσιμα εθνικά θέματα. Από την άλλη πλευρά μη ξεχνάμε ότι το Μνημόνιο ήταν καταστροφικό για πάρα πολλούς Έλληνες και η κυβέρνηση οφείλει να αποκαταστήσει αδικίες, ώστε οι χαμηλές εισοδηματικές τάξεις να ανασάνουν.»
Παράλληλα απορρίπτει κάθε συζήτηση για δικό του πολιτικό φορέα. Διαβεβαιώνει ότι αν ήθελε να είχε κάνει κόμμα, θα το είχε ήδη πράξει και επισημαίνει πως κύριο μέλημά του είναι ο Πειραιάς και φυσικά ο Ολυμπιακός που είναι συνδεδεμένος άρρηκτα με την πόλη.
Δηλώνει πρώτα οπαδός και μετά πρόεδρος και μιλάει για την καθιέρωση του Ολυμπιακού στα ισχυρά ευρωπαϊκά club, αλλά και την πολυεπίπεδη ενίσχυση της ιστορικής ΠΑΕ στην διάρκεια των τεσσάρων χρόνων που βρίσκεται στην ιδιοκτησία του. «Ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια έχει κερδίσει 4 πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα και έχει ενισχύσει το status του στην Ευρώπη, σε όλα τα επίπεδα. Χαρακτηριστικό όλων αυτών που έχουμε καταφέρει, είναι η συμμετοχή της ομάδας μας τον επόμενο μήνα, σε διεθνές τουρνουά στις ΗΠΑ, με την συμμετοχή ευρωπαϊκών συλλόγων που βρίσκονται μονίμως στην κορυφή της Ευρώπης, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Λίβερπουλ, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Μάντσεστερ Σίτι, η Μίλαν, η Ίντερ και η Ρόμα. Είμαστε από τις ελάχιστες ομάδες που εκπληρώνουν από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής τους, τα κριτήρια του financial fair play της UEFA, κατορθώνοντας ταυτοχρόνως να κατακτούμε κάθε χρόνο το Πρωτάθλημα στην χώρα μας και να κάνουμε βήματα προς τα εμπρός στην Ευρώπη. Δεν χρωστάμε ούτε ένα ευρώ στις τράπεζες και είμαστε σωστοί στις υποχρεώσεις μας. Είμαστε ένας υγιής σύλλογος αν και ξεκινήσαμε μέσα στη μεγαλύτερη κρίση που βίωσε η Ελλάδα. Αυτό είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρής δουλειάς τα τελευταία τέσσερα χρόνια όλων των ανθρώπων του συλλόγου. Και φυσικά δεν σταματούμε εδώ. Η προσπάθειά μας συνεχίζεται και όπως έχουμε πει επανειλημμένως, τα καλύτερα έρχονται».
Όλες οι παραπάνω δραστηριότητες του κ. Μαρινάκη καταλήγουν στον Πειραιά, για τον οποίο βάζει στοίχημα ότι θα είναι πολύ διαφορετικός σε πέντε χρόνια από τώρα.
«Θέλω να βλέπω ζωή στην πόλη, λιγότερα λουκέτα στα μαγαζιά και δουλειά για τους νέους. Θέλουμε παιδιά που να είναι υπερήφανα για τον Πειραιά, που θα δουλεύουν για την πόλη τους και θα προσπαθούν για το καλύτερο στον τόπο που γεννήθηκαν. Είναι θέμα παιδείας, προόδου στον αθλητισμό, πολιτισμού και εργασίας».
Άλλωστε στο τέλος για τον Βαγγέλη Μαρινάκη «νικούν πάντα τα παιδιά του Πειραιά»…
