Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

Παρτιζάν - Ολυμπιακός 86-80, ένα μάτσο χάλια!!

Αν αυτός είναι είναι ο Ολυμπιακός που ονειρεύονται οι ιδιοκτήτες του αλλά και οι φίλοι του , τότε εγώ παραδίνομαι!!
Αν αυτό το σκορποχώρι θέλει να λέγεται μεγάλη ομάδα, τότε δεν έχω λόγια να πω περισσότερα. Οταν χάνεις με κάτω τα χέρια από την πιο αδύναμη Παρτιζάν των τελευταίων ετών τότε μην ζητάς τίτλους ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη. Γιατί πολύ απλά δεν πρόκειται να έρθουν ποτέ.
Ενα μάτσο χάλια. Ενα τσούρμο παικτών που περιέφεραν μέσα στο γήπεδο την ερυθρόλευκη φανέλα μη ξέροντας τι να κάνουν και πως να το κάνουν. Ενας προπονητής που επιμένει πεισματικά να μην χρησιμοποιεί ούτε δευτερόλεπτο έναν ΝΒΑερ (Γουέϊφερ), για τον οποίο δαπανήθηκαν ένα μάτσο εκατομμύρια. Γιατί τον πήραν δεν ξέρω μόνο το καλοκαίρι. Ας μου εξηγήσει κάποιος. Και θέλει να τον αντικαταστήσει στο Ελληνικό πρωτάθλημα με αυτόν το μετριότατο παικτάκι τον Μπέβερλυ, που περισσότερο μοιάζει με ζογκλέρ σε τσίρκο παρά με παίκτη που μπορεί να κάνει την διαφορά. ΟΚ. Οτι πείς εσύ κόουτς. Άλλη αλλαγή παίκτη δεν έχεις όμως φέτος. Τις τυχόν μαλακίες σου θα τις λουστείς.
Εναν προπονητή που ξεχνάει τον Σχορτσιανίτη στον πάγκο για 35 λεπτά. Που δεν έχει μάθει ακόμη, εδώ και 2 χρόνια την ομάδα να παίζει ένα επιθετικό σύστημα.
Και φυσικά οι πιο ακριβοπληρωμένοι παίκτες της Ευρώπης που δεν μπορούν να βάλουν βολές και έχουν σπάσει τα γαμ...να καλάθια στα τρίποντα εδώ και πολύ καιρό. Απαράδεκτο επιεικώς. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για αυτό το πράγμα. Ας κάνουν προπόνηση άλλες 3 ώρες πάνω στα σουτ. Δεν με ενδιαφέρει. Γιαυτό παίρνουν ένα σωρό εκατομμύρια για να μπορούν να βάζουν την κωλόμπαλλα στο καλάθι. Mόνο οι Μπουρούσης και Τσίλντρες προσπαθούν. Κανείς άλλος.
Όχι κύριοι. Λυπάμαι πολύ, αυτό το πράγμα δεν είναι ομάδα. Είναι μπουρδέλο!! Όπως το λέω.
Και την Κυριακή οι "άλλοι" το πιθανότερο είναι να μας ρίξουν μια τριαντάρα στο κεφάλι, όπως συνεχίζουμε να παίζουμε φέτος. Δυστυχώς. Και φέτος οι ακατανόμαστοι είναι μια κλάση καλύτεροι από εμάς και φυσικά έχουν έναν προπονητή που είναι 3 κλάσεις καλύτερος από τον δικό μας. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Οσο οι Αγγελόπουλοι συνεχίζουν να είναι τα καλά παιδιά, αυτά θα τραβάνε. Και αυτοί και εμείς. Κάποια στιγμή θα πρέπει να τραβήξουν και κάποια αυτάκια όμως. Ίσως και να δείξουν την πόρτα της εξόδου σε κάποιους. Για το καλό της ομάδας.
Μπορεί να είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη , αλλά εγώ τα γράφω γιατί τα σημάδια δεν είναι καθόλου ευοίωνα. Το αντίθετο μάλιστα.
Οσο για το συγκεκριμένο ματς δεν αξίζει τον κόπο να γράψω το παραμικρό.

Τα δεκάλεπτα: 19-19, 38-43, 60-61, 86-80

Δεν υπάρχουν σχόλια: