Τα σημάδια.......της αποτυχίας

Δυστυχώς τα πράγματα δεν ήταν ευοίωνα από την αρχή.
Για την ακρίβεια δεν ήταν ευοίωνα εδώ και 2-3 χρόνια, αλλά τότε υπήρχαν ακόμη οι αναγκαίες και ικανές συνθήκες ώστε να κρύβονται οι αδυναμίες αυτής της ομάδας. Και κυρίως οι αδυναμίες του προέδρου της.
Τα λάθη που έχουν γίνει τα τελευταία 2-3 χρόνια δεν είναι λογικά και είναι κάτι που μόνο παράξενες σκέψεις μπορεί να φέρει στο μυαλό όσων σκέφτονται λίγο λογικά ή έστω πονηρά.

Τι έχει γίνει λοιπόν? Τίποτα λιγότερο από το να αποψιλώνεται η ομάδα κάθε χρόνο και να έχει χάσει μέσα σε 2-3 χρόνια σχεδόν το 90% των παικτών-πρωταθλητών που διέθετε. Και φυσικά όσοι έφυγαν δεν αντικαταστάθηκαν σχεδόν ποτέ από ισάξιους. Η τουλάχιστον δεν έχουν δείξει ακόμη ότι μπορούν να συγκριθούν με τους προκατόχους τους.
Να θυμίσω απλά κάποιους από τους σημαντικούς παίκτες που έφυγαν από την ομάδα τα τελευταία 3 χρόνια.
Μαυρογενίδης, Γεωργάτος, Σουρερ, Ριβάλντο, Οκκάς , Κωνσταντίνου, Κωστούλας, Βενετίδης, Τουρέ, Ανατολάκης, Καστίγιο, Ζιοβάνι, Κοβάσεβιτς, Τζόρτζεβιτς, Αντζας, Πατσατζόγλου, Λουα Λουα, Νουνιες, Ζ. Σεζαρ, Βάλλας.
Βάλτε τώρα στην θέση τους αυτούς που ήρθαν. Δεν λέω ότι όλοι όσοι ήρθαν ήταν κακοί. Το αντίθετο μάλιστα. Ηρθαν και καλοί παίκτες όπως οι Γκαλέτι, Μαρέσκα, Ζεβλάκωφ, Μέλμπεργκ, Α. Παπαδόπουλος, Μήτρογλου, Λεντέσμα.
Αλλά όπως μπορεί αν δει κανείς οι παίκτες-ηγέτες που έφυγαν είναι πολλαπλάσιοι από αυτούς που ήρθαν. Και κυρίως χάθηκε το Ελληνικό στοιχείο της ομάδας.
Τα πρωταθλήματα ΠΑΝΤΑ κατακτιούνται από τους Ελληνες παίκτες. Αυτοί αγαπούν την ομάδα και αυτοί την πονάνε στις δύσκολες στιγμές. Οι ξένοι όσο παικταράδες και να είναι, κοιτάνε πάντα το πορτοφόλι τους. Τρανό παράδειγμα ο Ριβάλντο.
Και κάθε χρόνο το έλλειμμα όλο και μεγάλωνε. Παρόλα αυτά ακόμη και όσοι περέμειναν στην ομάδα αρκούσαν, ακόμη και στα 35 και στα 36 τους χρόνια, ώστε να κάνουν την διαφορά και να παίρνουν τα πρωταθλήματα από τους ανύπαρκτους δευτεροτρίτους. (Μην ξεχνάμε ότι τις 2 τελευταίες χρονιές ο ΠΑΟ ήταν 3ος στο πρωτάθλημα).
Τα μηνύματα υπήρχαν αλλά όλοι έκαναν ότι δεν τα έβλεπαν. Φτάσαμε στο σημείο να αποκλειστούμε από κάποια ανύπαρκτη Ανόρθωση από το Champions League, αλλά όλοι κώφευαν.
Ωσπου φτάσαμε στο περσινό καταστροφικό από όλες τις απόψεις καλοκαίρι.
Το πρωτάθλημα κατακτήθηκε και μαθηματικά από τον Μάρτιο. Το κύπελλο ήρθε έναν μήνα αργότερα. Υπήρχε άφθονος χρόνος για να γίνουν οι κινήσεις που έπρεπε. Και όμως.
Έγινε το αδιανόητο! Απολύθηκε ο Ερνέστο Βαλβέρδε και ήρθε στην θέση του ο ανεκδιήγητος Τιμούρ Κετσπάγια. Τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία.
Ε ναι λοιπόν κύριε Κόκκαλη. Τελικά αποδείχθηκε ότι ο Κετσπάγια χολέρα είχε. Και είχε δίκιο ο κόσμος που φώναζε. Αυτό δεν είχες ρωτήσει το καλοκαίρι στην παρουσίαση του? Αποδείχθηκε περίτρανα ότι όντως είχε. Οχι με την κυριολεκτική ένοια αλλά με την μεταφορική. Τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής πληρώνουμε τώρα. Τραυματισμοί ο ένας μετά τον άλλον, ανύπαρκτη προπόνηση, ανύπαρκτη τακτική, μονοδιάστατο αμυντικό κατενάτσιο. Κακό ποδόσφαιρο. Ομάδα για λύπηση ώρες-ώρες.
Δεν έφτανε αυτό, το καλοκαίρι ο πρόεδρος της ομάδας αρνήθηκε πεισματικά να κάνει μεταγραφές παρόλο που όλος ο κόσμος έβραζε και φώναζε για το αντίθετο. Και περιορίστηκε στις μεταγραφές των Μαρέσκα, Μέλμπεργκ, Ζαιρί, Νταρμπισαιρ.
Κατάντησε τον Ολυμπιακό να έχει το πιο φτωχό ρόστερ της ιστορίας του ίσως.
Η ιστορία επαναλμβάνεται? Τα ίδια είχε κάνει και στο μπάσκετ ο ίδιος άνθρωπος 10 χρόνια πριν. Από πρωταθλητή Ευρώπης τον κατάντησε να βγαίνει 9ος στην Ελληνική Α1 και να βολοδέρνει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με τις ίδιες μεθόδους που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια και στο ποδόσφαιρο. Ακριβώς με τις ίδιες όμως. Οσοι είναι λίγο μεγαλύτεροι θυμούνται ίσως τα περισότερα από όσα λέω. Και ευτυχώς που βρέθηκαν οι Αφοί Αγγελόπουλοι και έσωσαν το τμήμα μπάσκετ αλλά και το τμήμα βόλει που επίσης είχε εγκαταληφθεί στην μοίρα του.

Το πιο λυπηρό από όλα όμως είναι ότι όπως μας δείχνει πλέον ο Σωκράτης Κόκαλης έχει αφήσει όλους τους ανύπαρκτους και τυχάρπαστους να κάνουν ότι γουστάρουν σε ΕΠΟ, διαιτησία και γενικά σε όλα τα θεσμικά όργανα του ποδοσφαίρου. Και μάλιστα όχι μόνο αυτό, αλλά χωρίς καμία αντίδραση και χωρίς να βγαίνει η παραμικρη ανακοίνωση απο την ΠΑΕ. Ένας υπήρχε και μίλαγε (Σ. Θεοδωρίδης), καρατομήθηκε σε ένα βράδυ.
Παίζουμε από την αρχή του πρωταθλήματος όλα τα ματς Σάββατο!!! ενώ οι άλλοι παίζουν την Κυριακή και ξέρουν πάντα το αποτελεσμά μας. Ούτε φωνή ούτε διαμαρτυρία από την ΠΑΕ.
Οι διαιτητές μας έχουν στερήσει 4 βαθμούς από εγκλήματα που έκαναν εις βάρος μας με Καβάλα και Ηρακλή, χωρίς μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας.
Τιμωρούμαστε εμείς με 105.000 ευρώ πρόστιμο για επεισόδια και οι βάζελοι αν και υπότροποι με μόλις 18.000.
Δίνει ο αστείος Πατέρας πριμ στην ΕΠΟ!!! 100.000 για την πρόκριση στο μουντιάλ και θεωρείται το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Αν το έκανε ο Κόκαλης τι θα έλεγαν και θα έγραφαν όλοι? Το φαντάζεστε όλοι νομίζω. Η παράγκα θα πήγαινε σύνεφο...από όλους τους “αντικειμενικούς” που τους έχει “σκίσει” το κορμί ο Θρύλος τόσα χρόνια.

Και φυσικά μετά τις δικές μας (της διοίκησης), ηλιθιότητες οι ανύπαρκτοι αποφάσισαν να σπρώξουν χρήματα στις μεταγραφές. Και πήραν πολλούς καλούς παίκτες. Πήραν παίκτες- ηγέτες και κυρίως Έλληνες. Και έκαναν μια ομάδα αρκετά καλή.
Εμείς οι ίδιοι δεν λέγαμε τόσα χρόνια ότι όποιος έχει παικταράδες παίρνει το πρωτάθλημα? Και νικάει και τους διαιτητές?
Έτσι δεν λέγαμε όταν μας κλαιγόντουσαν όλοι για την διαιτησία και έκρυβαν εκεί τις δικές τους αδυναμίες?
Ας πούμε την αλήθεια λοιπόν. Φέτος αυτοί έχουν τους παικταράδες ή καλύτερα έχουν πολύ περισσότερους από εμάς. Και γιαυτό πιθανόν θα πάρουν το φετινό πρωτάθλημα.
Γνώμη μου είναι, όσο και αν λυπάμαι γιαυτό, ότι η ομάδα μας αυτή την στιγμή δεν μπορεί να τους νικήσει ούτε στο Καραϊσκάκη. Και η διαφορά που έχουμε είναι πιθανότερο να μεγαλώσει μέχρι το τέλος του 1ου γύρου παρά να μικρύνει. Οπότε θα πρέπει να αυτοκτονήσουν για να χάσουν το πρωτάθλημα φέτος. Μακάρι να βγω ψεύτης. Αλλά αυτό νοιώθω.
Είπαμε ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΑ. Και θα τα πληρώσουμε και εμείς.
Φέτος ο πρωταθλητής θα παίξει απευθείας στους ομίλους του Champions League.
Δηλαδή έχει 20.000.000 ευρώ σίγουρα στο ταμείο του. Ο 2ος θα παίξει προκριματικά 2 γύρους με αντιπάλους ομάδες σαν την Ατλέτικο Μαδρίτης. Δηλαδή αντίο ζωή.
Τι κατάφερε λοιπόν ο κ. Κόκαλης? Να χαρίζει όπως φαίνεται με τις πράξεις του και κυρίως με τις παραλείψεις του (?) το πρωτάθλημα στο ΠΑΟ και μαζί με αυτό ένα τσουβάλι χρήματα που θα τον ισχυροποιήσουν ακόμη περισσότερο του χρόνου. Αλλά παρόλα αυτά οι σχέσεις του με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη είναι μέλι γάλα. Ετσι δεν είναι? Αυτοί δεν ήταν μέσα στην καλή χαρά στον γάμο του γιού του τελευταίου? Η μήπως είναι λάθος?
Γιαυτό μιλάω για σημάδια της αποτυχίας.
Το θέμα είναι το εξής. Είναι από αμέλεια ή είναι εσκεμμένα? 
Ας ελπίσουμε όλοι να είναι το πρώτο....
Και ο νοών νοείτω. 
Μόνο ο χρόνος θα δείξει.