Για πάντα στις καρδιές μας Ερνέστο

Το μονο σίγουρο είναι ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτε από τους φίλους του Ολυμπιακού. Οπως δεν νομίζω ποτέ να τους ξεχάσει και αυτός.
Γιατί πουθενά στον κόσμο δεν πρόκειται να βρει τέτοια αποδοχή και αγάπη, όπως αυτή που του δόθηκε απλόχερα από τον απλό κόσμο στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό. Πουθενά δεν θα δει ένα ολόκληρο γήπεδο να φωνάζει το ονομά του. Και δεν είναι τυχαίο ΄τι και την πρώτη φορά επί Σ. Κόκκαλη όταν έφυγε και πάλι ο Ερνέστο με πολύ άκομψο τρόπο εκ μέρους του κ. Κόκκαλη , ο κόσμος στην φιέστα τον τίμησε ζητωκραυγάζοντας το ονομά του παρά την αντίθετη άποψη της τότε διοίκησης .
Τίποτε από αυτά δεν είαι τυχαίο. ο Κόσμος δεν είναι ηλίθιος. Εχει μάθει να ξεχωρίζει το καλό και ξέρει να το αναγνωρίζει. Και ξέρει πολύ καλά ότι ο Ερνέστο βαλβέρδε είναι ένας κανονικός προπονητής, που δουλεύει σκληρά και δείχνει την δουλειά του μέσα στο γήπεδο.
Στα 3 χρόνια του στον Πειραια κατάφερε να βάλει τις βάσεις για έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ μελοντικό Ολυμπιακό. Για έναν Ολυμπιακό που παίζει σύγχρονο ποδόσφαιρο κατοχής της μπάλλας, που παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο, που κάνει τους οπαδούς του να ονειρεύονται ακόμη περισσότερα στο μέλλον.
Πάνω από όλα είδαμε έναν Ολυμπιακό με Ευρωπαικό προσανατολισμό. Είδαμε ένα Ολυμπιακό να παίζει ειδικά φέτος, να παίζει το ίδιο ποδόσφαιρο , τόσο εντός όσο και εκτός έδρας. Με την ίδια φιλοσοφία, παίζοντας αυτός το ποδοσφαιρό του και όχι αυτό το μίζερο κατενάτσιο που παίζουν όλες οι Ελληνικες ομάδες στην Ευρώπη.
Είδαμε έναν Ολυμπιακό να παίζει εκπληκτικά μέσα στην Αρσεναλ, Μαρσέιγ, Ντόρτμουντ, Ρούμπιν, Μέταλιστ.
Επαιξε όπως αυτός ήξερε και ήθελε, και όχι όπως ήθελαν οι αντιπαλοί του.
Και αυτή είναι η μεγάλη παρακαταθήκη του Ερνέστο. Αν εμενε του χρόνου θα παίζαμε ακόμη καλύτερα στην Ευρώπη. Είμαι σίγουρος. Αλλά τώρα πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος ώστε να σθνεχίσει το ίδιο μοντέλο, του Ισπανικού ποδοσφαίρου. Για να μην χαθεί η προσπάθεια.
Αυτός ήταν ο Ολυμπιακός του Ερνεστο. Ευχαριστηθήκαμε ποδόσφαιρο με το "μυρμήγκι" στον πάγκο. Και χορτάσαμε πραγματικά μπάλα.
Είδαμε μια ομάδα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ σε όλους τους τομείς. Είδαμε παίκτες να αναδυκνύονται από το πουθενά (βλέπε Μιραλλάς, Μαρκάνο).
Και γιαυτό σε ευχαριστούμεΕρνέστο Βαλβέρδε.
Εντάξει μπορεί να είχες και κάποια κολληματάκια αλλά αυτά τα έχουν όλοι οι προπονητές του κόσμου. Αλλά τα αρνητικά ήταν τόσο λίγα σε σχέση με τα θετικά που είναι αμελητέα.
Εγώ είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψει στον Θρύλο ο Βαλβέρδε. Δεν ξεχνιούνται οι μεγαλες αγάπες.
Για την ώρα όμως ADIOS & GRACIAS Ernesto.
Ας επίσουμε το τελευταίο δώρο σου προς εμάς να είναι και το φετινό κύπελλο, στο οποίο είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει συγκινητική αποθέωση από τον κόσμο, που έχει μάτια και βλέπει.
Για πάντα στις καρδιές μας.