Οδηγός για το μέλλον

Ο χθεσινός Ολυμπιακός του Ερνέστο Βαλβέρδε, επιβεβαίωσε απλά ότι βρίσκεται στον σωστό δρόμο όσον αφορά τον τελικό στόχο του. Ο οποίος είναι ένας και μοναδικός.
Να παίζει την μπάλα του ανεξαρτήτως αντιπάλου και έδρας.
Δεν παίζει κατενάτσιο και δεν κλείνεται ταμπούρι. Και το έκανε και στον Λονδίνο και στην Γερμανία και στην Γαλλία. Στο Λονδίνο ήταν η μοναδική ομάδα εδώ και πολλά χρόνια που έκανε τόσες τελικές προσπάθειες στην Αρσεναλ, (το παραδέχτηκε ο ίδιος ο Βεγκέρ), ενώ στην Γερμανία έκανε επίσης πολλές τελικές και είχε περισσότερη ώρα κατοχή μπάλας.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν πήρε ούτε βαθμό κυρίως λόγω αμυντικών λαθών και τίποτε άλλο. Αλλά δεν άλλαξε τρόπο παιχνιδιού. Και δικαιώθηκε πανηγυρικά χτες.
Που ξεβράκωσε την Μαρσέιγ μέσα στην έδρα της και την έκανε να μοιάζει μικρή ομάδα. Πάλι κατοχή μπάλας, (εντάξει κάποια στιγμή και μετά έδωσε χώρο ) και πάλι πολλές τελικές προσπάθειες. Έπαιξε δηλαδή για την νίκη. Και επιτέλους ήρθε αυτό που άξιζε. Η νίκη.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλει ο Ερνέστο Βαλβέρδε για τον Ολυμπιακό και αυτό είναι το ποδόσφαιρο που γουστάρει να βλέπει και ο κόσμος του Θρύλου από την ομάδα μας.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που παίζουν οι μεγάλες Ισπανικές ομάδες και αυτό που θέλουν παίζουν οι περισσότεροι τεχνικοί στον κόσμο. Αυτό είναι με άλλα λόγια το ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ.
Και ταιριάζει απόλυτα με το DNA του Ολυμπιακού. Διαχρονικά ο Θρύλος είναι φύση επιθετική ομάδα. Ποτέ δεν κλείστηκε πίσω παίζοντας αντιποδόσφαιρο. Και αυτός είναι ο λόγος που δεν έπαιρνε και αποτελέσματα εκτός έδρας. Δεν έπαιζε ταμπούρι όπως κάποιοι άλλοι «δήδεν πρέσβεις» (Last year!!!!! χαχαχα). Δεν έπαιζε άμυνα «μέχρι θανάτου» και τίποτε άλλο. Έπαιζε ανοικτά γιατί αυτό επιτάσσει το DNA του.
Και είναι ευτυχής συγκυρία που βρίσκεται ένας προπονητής με την φιλοσοφία του Βαλβέρδε στον πάγκο του και ένας πρόεδρος με όραμα σαν τον Βαγγέλη Μαρινάκη στο τιμόνι του.
Και καλό θα είναι ο Πρόεδρος να κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει τον Ερνέστο στον πάγκο για πολλά χρόνια ακόμη, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο του. Γιατί μετά και να φύγει κάποια στιγμή, όλα θα είναι πιο απλά και πιο εύκολα.
Θα χρειάζεται απλά να βρεθεί ένας συνεχιστής του , αλλά με την ίδια ακριβώς φιλοσοφία παιχνιδιού.
Αυτό θα δώσει την μεγαλύτερη προοπτική στην ομαδάρα μας και θα την κάνει μια από τις πραγματικά μεγάλες της Ευρώπης. (Αγωνιστικά πάντα, γιατί είναι όντως μια από τις μεγάλες της Ευρώπης).
Ας γίνει δηλαδή οδηγός για το μέλλον το σχέδιο Βαλβέρδε. Γιατί απλά είναι το ίδιο το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Και αν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία, (παίκτες-προπονητή-διοίκηση), μπορείς να πετύχεις πολλά. Και να μεγαλώσεις ακόμη περισσότερο σαν ομάδα.
Πάντως αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να περάσει στους 16 του Champions League ο Θρύλος , αυτό θα συμβεί για 3η συνεχόμενη φορά στις αντίστοιχες τελευταίες συμμετοχές του στην κορυφαία διοργάνωση.
Και δεν θα είναι καθόλου μικρό πράγμα αυτό. Πιστέψτε με.
Για να καταλαβαίνουν κάποιοι ποιος είναι ο πρέσβης. Και αν δεν το καταλαβαίνουν ας κοιτάξουν την βαθμολογία των Ελληνικών ομάδων της ΟΥΕΦΑ.