Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

Συνέντευξη Τσίλντρες στο Sport24.gr: Οι διαιτητές είχαν επιρροή

Ο Αμερικανός παραχώρησε συνέντευξη στο "Sport24.gr" μέσω της οποίας αναφέρθηκε στις καλές και στις κακές στιγμές της θητείας του στην χώρα μας και τον Ολυμπιακό. 

Μέρος από αυτά που είπε : 

Τα δεδομένα της επιστροφής σου στο ΝΒΑ άλλαξαν δραματικά μέσα σε μία μέρα. Τι έγινε τελικά; 
"Ειλικρινά δεν περίμενα ότι θα επέστρεφα στο ΝΒΑ. Τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή. Υπήρχαν μερικές ομάδες που έδειξαν ενδιαφέρον χωρίς όμως να μου λένε κάτι οι προσφορές τους. Το Φίνιξ δεν υπήρχε στον χάρτη. Δεν είχα καμία επικοινωνία μαζί τους. Την Κυριακή λοιπόν μου τηλεφώνησε ο ατζέντης μου και με πληροφόρησε πως υπάρχει καλή προσφορά από τους Σανς και μου ζήτησε να τη σκεφτώ". 
Τηλεφώνησα στην οικογένειά μου, το συζητήσαμε και την Κυριακή το βράδυ είπα αρχικά το ναι. Συμφωνήσαμε στους όρους και αυτό ήταν. Τη Δευτέρα συναντήθηκα με τον ιδιοκτήτη των Σανς, Ρόμπερτ Σάρβερ και τον προπονητή Αλβιν Τζέντρι. 
"Τα είπαμε και ο κόουτς μου εξήγησε ότι ο χρόνος συμμετοχής είναι κάτι που κερδίζεται στις προπονήσεις. γεγονός που με βρίσκει σύμφωνο Υποθέτω ότι θα έρχομαι από τον πάγκο σαν έκτος παίκτης.γεγονός που με βρίσκει σύμφωνο. Πέρασα από ιατρικές εξετάσεις πριν λίγες ώρες και αύριο (σ.σ αργά σήμερα το βράδυ ώρα Ελλάδος) θα γίνει η παρουσίασή μου από τους Σανς". 

Ενιωθες άσχημα που πλησίαζε η 15η Ιουλίου και δεν είχες βρει ακόμα καλή πρόταση από το ΝΒΑ;
"Ειλικρινά δεν αισθάνθηκα άσχημα, γιατί ήμουν ευλογήμενος που είχα σαν δίχτυ ασφαλείας τον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου μου με τον Ολυμπιακό. Ξέρω ότι η ομάδα ήλπιζε να βρω δουλειά στο ΝΒΑ (γέλια). Όμως ήξερα ότι κάτι θα γινόταν. Αλλά κι ακόμα αν δεν έβρισκα κάτι ιδιαίτερο στο ΝΒΑ είχα τον Ολυμπιακό. Είμαι πανευτυχής που ήρθε το Φίνιξ κι έτσι επιστρέφω στο ΝΒΑ". 

Ο Ολυμπιακός σου είπε να βρεις ομάδα; 
"Οχι άμεσα λέγοντάς το σε μένα, αλλά εμμέσως το κατέστησαν σαφές ότι θα ήθελαν να φύγω. Με απογοήτευσε λίγο αυτός ο τρόπος. Εγώ έπαιζα και προπονιόμουν κάθε μέρα στο 100% και τα έδινα όλα στην ομάδα. Οπότε ήταν απογοητευτικό το να αιωρείται πάνω από το κεφάλι μου η απροθυμία της διοίκησης να συνεχίσει τη συνεργασία μαζί μου. Όμως εξακολουθώ να είμαι ευγνώμων για όσα μου έδωσε ο Ολυμπιακός και μαζί την ευκαιρία να παίξω στην Ελλάδα. Είμαι ευτυχισμένος κι ενθουσιασμένος που είμαι πίσω στο ΝΒΑ και στους Σανς". 

Σε δύο σεζόν πήρατε ένα κύπελλο φέτος, παίξατε σε ισάριθμα φάιναλ φορ. Πιστεύεις ότι ο Ολυμπιακός δικαίωσε τις προσδοκίες που δημιουργήθηκαν βάσει του ταλέντου της ομάδας;
"Δε νομίζω ότι υπήρχε άλλη ομάδα που να είχε περισσότερο ατομικό ταλέντο από εμάς. Όμως οι αντίπαλες ομάδες ανακάλυψαν τις αδυναμίες μας, αλλά δυστυχώς εμείς δεν καταφέραμε να βρούμε τα αδύνατα σημεία των άλλων ομάδων και να τα εκμεταλλευτούμε όπως θα έπρεπε. Είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να εστιάσουμε περισσότερο στα αδύνατα σημεία των ομάδων γιατί αυτό θα μας επέτρεπε να παίξουμε σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με αυτό που αγωνιστήκαμε". 

Μήπως η ομάδα κατανάλωσε περισσότερο χρόνο ψάχνοντας για διάφορα άλλοθι, από το να ασχοληθεί με τις δικές τις αδυναμίες; 
"Σίγουρα. Σε κάποιες περιπτώσεις ένιωθα ότι οι διαιτητές κοντρόλαραν το παιχνίδι. Όμως νομίζω ότι υπήρχαν καταστάσεις όπου εμείς με το παιχνίδι μας δώσαμε την ευκαιρία στους διαιτητές να κοντρολάρουν τον αγώνα. Ήταν κάτι που δεν έπρεπε να συμβεί. Έπρεπε να συγκεντρωθούμε και να ξεπεράσουμε το θέμα με τους διαιτητές. Να νικήσουμε κι εκείνους. Υπήρξαν λάθος σφυρίγματα. Όμως είχαμε μία ομάδα με τόσο βάθος, που μπορούσε να ξεπεράσει αυτές τις καταστάσεις. Είναι παρελθόν όμως. Δεν μου αρέσει να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα, όπως λέμε εμείς στην Αμερική". 

Στριφογυρίζει ακόμα στο μυαλό σου το τρίτο ματς της σειράς των τελικών στο ΟΑΚΑ όπου είστε μπροστά με 14 πόντους και στο τέλος χάσατε;
"Δε νομίζω ότι θα το ξεχάσω ποτέ αυτό. Χάσαμε το πρωτάθλημα εκεί". 

Τι έγινε σ’ εκείνο το παιχνίδι. Η άποψή σας δεν ακούστηκε ποτέ.
"Το χάσαμε και μαζί το πρωτάθλημα εξ’ αιτίας ενός συνδυασμού γεγονότων. Είμαστε μπροστά στο σκορ επειδή εμείς ευστοχούσαμε κι εκείνοι όχι. Δεν έπαιζαν πολύ καλά, σε αντίθεση με μας. Τα τρία πράγματα που μας σκότωσαν σ’ εκείνο το ματς ήταν.. το ότι ενώ είχαμε τον έλεγχο και είμαστε μπροστά δεν κάναμε ούτε ένα καλό σουτ. Επιθετικά είμαστε χάλια. 
Δεν ξέρω αν αυτό είχε να κάνει με τα συστήματα που παίζαμε ή απλά μ’ εμάς τους παίκτες, αλλά γενικώς στο διάστημα αυτό είμαστε χάλια. Πρώτο αυτό. Δεύτερον επειδή είμαστε τόσο κακοί σε αυτό το διάστημα τους δώσαμε την ευκαιρία να βγουν στον αιφνιδιασμό. Να τρέξουν. 
Τρίτον, ένιωσα ότι μαζί με αυτά τα δύο γεγονότα οι διαιτητές πήραν πάνω τους τον έλεγχο του αγώνα. Ακόμα όμως και με τους διαιτητές να ελέγχουν τον αγώνα, αν εμείς εκτελούσαμε στην επίθεση και παίζαμε με σχέδιο, θα είχαμε νικήσει. Δεν θέλω να ρίξω την ευθύνη στους διαιτητές, γιατί το ματς το χάσαμε εμείς. Ομως από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι οι διαιτητές δεν είχαν επιρροή στην εξέλιξή του". 

Γιατί στην πλειοψηφία των κρίσιμων αγώνων με τον Παναθηναϊκό στους τελικούς φέτος και πέρυσι δεν φανήκατε έτοιμοι;
"Παίζαμε καλά όλη τη χρονιά στην έδρα μας. Και φέτος και πέρυσι. Δεν μπορώ να βρω λογική εξήγηση. Ισως υπήρχαν μερικές διαφωνίες εδώ κι εκεί. Απλά δεν τα καταφέραμε". 

Ποια ομάδα του Ολυμπιακού ήταν καλύτερη η περυσινή ή η φετινή;
"Χωρίς αμφιβολία η φετινή. Είχαμε περισσότερο ταλέντο. Απλά στο τέλος της σεζόν δεν παίξαμε το μπάσκετ που ξεκινήσαμε να παίζουμε στην αρχή. 
Πριν το φάιναλ φορ, κατά τη διάρκειά του, πριν τους τελικούς του πρωταθλήματος και κατά τη διάρκειά τους. Δεν είμαστε η ίδια ομάδα. Δεν ξέρω γιατί.Δεν ένιωθα την ίδια ενέργεια αλλά και την ίδια λογική που είχαμε στην αρχή. 
Δεν ένιωθα ότι θα βγούμε έξω και θα σκοτώσουμε τους αντιπάλους όπως κάναμε σ’ ένα σημείο μέσα στη σεζόν. Αυτό είναι κάτι που το νιώθεις. Χάσαμε κάπου στο δρόμο αυτό το αίσθημα της υπεροχής. 
Ειδικά στο φάιναλ φορ η εικόνα της ομάδας και η συμπεριφορά της δεν ήταν ανάλογη της ιστορίας της, του επιπέδου της και της αξίας των παικτών της. 
Ελικρινά φίλε μου δεν μπορώ να εξηγήσω τι έφταιξε". 

Μήπως χάσατε κάποια στιγμή την επαφή με τον κόουτς Γιαννάκη;
"Σε κάποιο σημείο ναι. τη χάσαμε. Από την εμπειρία μου στο μπάσκετ πάντα ένιωθα ότι ο προπονητής πρέπει να έχει σχέση με τους παίκτες του. Πρέπει να θέλει να χτίσει σχέσεις και να νιώθει τι μπορεί να δουλέψει και τι όχι με αυτούς που έχει στη διάθεσή του. Δε νομίζω ότι πρέπει να είναι του στυλ “άκου αυτό που λέω και κάνε αυτό που λέω γιατί εγώ είμαι ο προπονητής”. 
Οταν έχεις μία ομάδα σαν εμάς, γεμάτη έμπειρους παίκτες όπως ο Παπαλουκάς και ο Βούισιτς ή με τεράστιο ταλέντο όπως ο Μίλος και ο Λίνας, τότε υπάρχει ένας πλούτος γνώσεων ανάμεσα σε αυτούς ο οποίος δεν πρέπει να μείνει ανεκμετάλλευτος. Δεν υπήρχε ανταλλαγή απόψεων και από ένα σημείο και μετά επήλθε η αποξένωση. Οι παίκτες πιστεύουν κάτι και ο προπονητής κάτι άλλο. Αν όμως αρκετοί παίκτες νιώθουν κάπως, θα παίξουν όπως νομίζουν, εκτός κι αν υπάρξει δημιουργική συζήτηση για να λυθούν τα θέματα". 

Κάπως έτσι και η πειθαρχία πήγε περίπατο.

"Προσπάθησαν να μας πειθαρχήσουν, αλλά νομίζω ότι το έκαναν όταν ήταν αργά. Υπήρχαν πράγματα για τα οποία κάποιοι θα έπρεπε να είχαν τιμωρηθεί από τον Οκτώβριο, όμως τιμωρήθηκαν τον Μάιο". 

Στο τέλος τι σου μένει από αυτή τη διετία στον Ολυμπιακό;
"Οτι ήμουν μ’ ένα σπουδαίο γκρουπ ανθρώπων. Έκανα φίλους ζωής με τους οποίους θα έχουμε επαφή για πάντα. Διασκέδαζα μαζί τους κάθε μέρα". 

Πάντως φαίνεται να δημιουργείται αδελφότητα Ολυμπιακών στο ΝΒΑ. Πρώτα ο Λίνας, τώρα εσύ και ίσως ακολουθήσει ο Σχορτσανίτης στους Κλίπερς και ο Μπέβερλι στο Μαϊάμι.
"Δεν είναι φοβερό; Θα βρισκόμαστε για να θυμόμαστε τα παλιά. Αυτό το γεγονός μιλά από μόνο του για το πόσο ταλέντο είχε αυτή η ομάδα. Μακάρι να έρθουν ο Πατ με τον Σοφο". 

Τι θα σου λείψει περισσότερο από την Ελλάδα;
"Χωρίς συζήτηση, οι οπαδοί μας, παρά το ότι το τελευταίο ματς τελείωσε με μία αρνητική νότα, οι φίλαθλοί μας ήταν τρομεροί. Η υποστήριξη που μου έδειξαν. Η αγάπη". 

Ακόμα κι αν σου χτύπαγε την πόρτα ο Παναθηναϊκός;
"Οχι. Πλάκα κάνεις (γέλια). Δεν θα μπορούσα με τίποτε. Δεν υπήρχε τίποτε από την ομάδα τους που να με έλκυε. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου με πράσινη φανέλα, ούτε να παίξω σε άλλη ομάδα εκτός από τον Ολυμπιακό". 

Οταν αποφάσισες να παίξεις κόντρα στον Παναθηναϊκό, ενώ είχε πεθάνει ο πατέρας σου συγκίνησε τους πάντες. Πώς κατέληξε σε αυτήν την απόφαση;
"Ηξερα ότι ο πατέρας μου θα ήθελε να παίξω επειδή πάντα απολάμβανε να με βλέπει να παίζω και να με χειροκροτάει. Γι’ αυτό το έκανα και ήταν τρομακτική η αγάπη του κόσμου. Θα τους είμαι για πάντα ευγνώμων". 

Πώς θέλεις να κλείσεις το κεφάλιο Ολυμπιακός και Ελλάδα;
"Θέλω να ευχαριστήσω τους πάντες στη διοίκηση και στην ομάδα του Ολυμπιακού, Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους και όλους όσους με βοήθησαν να νιώσω άνετα όσο έμεινα στην Ελλάδα. Που μ’ έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου προς όλους τους συμπαίκτες που είχα. Χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτε. Γενικώς οι ευχαριστίες μου πάνε σε όλους όσους με βοήθησαν και με υποστήριξαν για να μου μείνουν αυτά τα δύο χρόνια αξέχαστα. Η Ελλάδα και ο Ολυμπιακός βρίσκονται σε ξεχωριστό μέρος της καρδιάς μου".

Δεν υπάρχουν σχόλια: