Τελικά όσο περνάει ο καιρός τόσο διαπιστώνω πόσο πολύ έχει αδικηθεί από τα Ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και από τον ίδιο τον κόσμο του Ολυμπιακού ο Ματ Νταρπυσάϊρ.
Ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ ψιλολοιδωρήθηκε όταν πρωτοεμφανίστηκε στα Ελληνικά γήπεδα. Είπαν και έγραψαν διάφορα πικρόχολα οι διάφοροι ξερόλες και κωλοτούμπες της Ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας.
Μέχρι άσχετο που δεν τον είπαν. Και μετά άρχισε να προσαρμόζεται στην Ελληνική πραγματικότητα. Με τον ΠΑΟΚ στη ρεβάνς του Κυπέλλου μπήκε αλλαγή και έβαλε το γκολ της πρόκρισης. Με τον Ηρακλή μπήκε αλλαγή κι έβαλε δύο γκολ σε πέντε λεπτά. Με τον Αστέρα μπήκε αλλαγή και είχε δοκάρι και άλλες δύο ευκαιρίες σε δέκα λεπτά.
Αλλά αυτό που έδειξε ξεκάθαρα είναι η ιλιγγιώδης διαφορά ανάμεσα στους Έλληνες και τους Άγγλους ποδοσφαιριστές.
Κατάφερε να δείξει ότι ο Ματ μπορεί να είναι μόνο 22 ετών αλλά έχει ποδοσφαιρική παιδεία που στην Ελλάδα δεν βρίσκεις ούτε σε 35άρη παλαίμαχο ποδοσφαιριστή.
Το βλέπεις το παλικάρι, ότι έχει μάθει το ποδόσφαιρο σωστά. Έχει τσαγανό, ταχύτητα, αίσθηση του χώρου και φυσικά αίσθηση του γκολ. Η θέση του είναι επιθετικός και ξέρει ακριβώς το τι πρέπει να κάνει μέσα στο γήπεδο.
Έχει παίξει όλα και όλα περίπου 100’ στην Ελλάδα και έχει προλάβει να κάνει τόσα σουτ, όσα δεν έχουν κάνει όλοι οι Έλληνες επιθετικοί (ο Θεός να τους κάνει τέτοιους). Και όλα του τα σουτ είναι στην εστία. Όχι στα περιστέρια. Τι να του πουν δηλαδή του Άγγλου οι διάφοροι Αγρίτιδες, Φωτάκηδες κλπ Έλληνες υποτιθέμενοι επιθετικοί που παίζουν στις ομάδες της Super League? Τσουρουκάδες είναι μπροστά του. Επιθετικός που δεν σουτάρει προς την εστία και δεν βάζει γκολ μόνο τσουρουκάς μπορεί να είναι. Τίποτε άλλο. Αλλά αυτό το ποδόσφαιρο έμαθαν στην Ελλάδα και αυτό παίζουν. Έτσι είναι κύριοι. Η εκπαίδευση μετράει σε όλα. Και ο Ματ έχει μάθει το ποδόσφαιρο σωστά. Γιατί στη Αγγλία ασχολούνται σοβαρά με αυτό που κάνουν. Δεν κοροϊδεύουν τον κόσμο όπως εδώ.
Γι’αυτό και ποτέ δεν θα καταφέρουμε να κάνουμε τίποτα ως Ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη. Μια ζωή καρπαζιές θα τρωμε. Και μια ζωή θα ονειρευόμαστε Ευρωπαϊκές πορείες και πράσινα άλογα. Για να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας. Μόνο που πάντα θα ξυπνάμε ανώμαλα, όπως συμβαίνει κάθε χρόνο και θα τα ρίχνουμε όλα στην που$%#να την μπάλα και την ατυχία. Γιατί πάντα εθελοτυφλούμε.
Εγώ προσωπικά θα ήθελα πάρα πολύ να μείνει ο Ματ στον Ολυμπιακό και την επόμενη χρονιά. Και καλό θα είναι να προσπαθήσει η διοίκηση προς αυτή την κατεύθυνση. (Ευτυχώς το κάνει ήδη). Δίπλα του μπορεί να μάθουν και οι δικοί μας «ντόπιοι αστέρες» λίγη σωστή μπαλίτσα.
Έτσι δεν είναι Κωστάκη Μήτρογλου?
Εκτός και αν τον κάνουμε και αυτόν σαν τα μούτρα μας. Όπως κάναμε τόσους άλλους.
Επίσης θα ήθελα να τον δω να παίζει περισσότερο στον Ολυμπιακό. Θα μπορούσε να κάνει ιδανικό δίδυμο με τον Ντιόγο. Θα έκαναν παπάδες οι 2 τους πιστεύω. Γιατί αυτό το σύστημα με τον Ντιόγο μόνο του συνέχεια δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αν συνεχιστεί τότε το γκολ θα είναι πάλι με το σταγονόμετρο. Αν εσείς είσαστε ευχαριστημένοι με 32 γκολ σε 26 αγώνες, εγώ δεν είμαι. Ξεφτίλα είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου