Όταν έχεις παικταράδες στην ομάδα σου, τότε κανείς και τίποτα δεν μπορεί να σε φοβίσει, εκτός από τον κακό εαυτό σου.
Αυτό αποδείχθηκε περίτρανα χτες το απόγευμα, στο βόλεϊ του Ολυμπιακού.
Έχοντας έναν τεράστιο παικταρά του παγκοσμίου βόλεϊ , (Ιβάν Μίλκοβιτς), στο ρόστερ του ο Θρύλος πήρε για 2η συνεχόμενη φορά το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟ με μειονέκτημα έδρας.
Με κορυφαίο παίκτη φυσικά τον ίδιο τον Μίλκοβιτς. Τον παίκτη που έχει τα καρύδια που χρειάζονται για να σηκώσουν όλη την ομάδα στην πλάτη του.
Και αυτός ο παικταράς τρελάθηκε χτες και πανηγύριζε σαν να ήταν γαύρος από κούνια ανεβαίνοντας πάνω στην εξέδρα.
Έτσι γουστάρουμε εμείς οι Ολυμπιακοί τους παίκτες μας. Με καρύδια και με καρδιά λεόντων. Να δένονται με την φανέλα και τον κόσμο.
Αλλά η ουσία και το συμπέρασμα είναι άλλο.
Ότι οι παικταράδες κάνουν τις μεγάλες ομάδες.
Ότι δεν υπάρχει δηλαδή αυτή την στιγμή στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό. Όταν είχαμε παικταράδες στο ρόστερ μας είχαμε και ομαδάρα και τους παίρναμε τα σώβρακα κάθε χρόνο.
Τώρα που καταντήσαμε να παίζουμε με Οσκαρ, Ζαιρί και λοιπούς ταλαίπωρους που λένε ότι είναι ποδοσφαιριστές, τότε παίρνουμε αυτό που μας αξίζει. Δηλαδή τα αρ@#$&α μας.
Ας γίνει σε όλους μάθημα το βόλεϊ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου