Συμπεράσματα από το αποτυχημένο Final 4

Έφτασε η ώρα να φύγει ο Π. Γιαννάκης
Έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα των 2 τελευταίων χαμένων Final 4 για την ομάδα του Ολυμπιακού, νομίζω ότι και οι πλέον δύσπιστοι, πείστηκαν ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης φέρει ο προπονητής της ομάδας μας Παναγιώτης Γιαννάκης. Εδώ και 2 χρόνια βλέπουμε ακριβώς τα ίδια άσχημα πράγματα, χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια ώστε να αλλάξουν. Βλέπουμε έναν προπονητή ανήμπορο να βοηθήσει την ομάδα.
Είδαμε δηλαδή τον Ολυμπιακό να παρουσιάζεται και στα 2 χαμένα Final 4 εντελώς απροετοίμαστος τόσο στον αγωνιστικό όσο και στον ψυχολογικό τομέα. Είδαμε τους παίκτες να μην έχουν αυτοπεποίθηση και πίστη ότι μπορούσαν να πάρουν το κύπελλο. Αγνώριστοι πραγματικά προς το χειρότερο. Σαν να ξέχασαν το μπάσκετ που ήξεραν.
Είδαμε ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο τόσο στην επίθεση, όπου ο καθένας κάνει ότι γουστάρει, όσο και στην άμυνα, η οποία όλη την χρονιά φέτος είναι σαν ελβετικό τυρί, όπου ο κάθε πικραμένος μπορεί να βάλει 12-13 τρίποντα όποτε γουστάρει χωρίς καμία αντίσταση. Όπως έγινε και στον τελικό αλλά και στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας φέτος. Όλοι μάρκαραν με τα μάτια. 

Ενώ είδαμε και σημαντικά σημάδια απειθαρχίας. Αρκετοί παίκτες έπαιξαν μόνο για την πάρτη τους, τσακώθηκαν με συμπαίκτες τους κατά την διάρκεια του αγώνα, έδειχναν δυσαρέσκεια και νεύρα ακόμη και προς τον πάγκο της ομάδας. Γενικά μια εικόνα που δεν παραπέμπει σε ομάδα που πάει να πάρει την κούπα.

Από την άλλη είδαμε και πάλι έναν προπονητή ανήμπορο να βοηθήσει από τον πάγκο την ομάδα. Χωρίς εμπνεύσεις και χωρίς καθαρό μυαλό. Δεν μπόρεσε να βοηθήσει την ομάδα ούτε στο ελάχιστο και στα 2 ματς του Final 4. Σχεδόν κοιμώμενος. Ούτε Ταϊμ αόυτ δεν έπαιρνε όταν η ομάδα παρέπαιε, αλλά περίμενε να φτάσει η διαφορά στους 12-13 πόντους για να «ξυπνήσει».
Ενώ ευθύνεται κατά την γνώμη μου και για την εικόνα που παρουσίασε και παρουσιάζει γενικά η ομάδα στα δύσκολα παιχνίδια. Όλοι ξέρουμε ότι αυτήν την περίοδο πρέπει η ομάδα να παρουσιάζεται σε φουλ φόρμα, και όχι τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Αλλά ούτε φέτος, ούτε πέρυσι η ομάδα παρουσιάστηκε σε καλή φόρμα. Αντίθετα παρουσιάστηκε εντελώς ντεφορμέ. Και αυτό είναι έργο του προπονητή της. Όταν στα δύσκολα ματς είσαι σκορποχώρι τότε δεν δικαιούσαι να ομιλείς για κανένα κύπελλο ή πρωτάθλημα που έχασες. Και δυστυχώς η εικόνα των παικτών μας στα δύσκολα ματς είναι απογοητευτική.
Και πιθανόν να έχει κάνει λάθος και η διοίκηση που έχει χρυσοπληρώσει κάποιους από τους παίκτες της ομάδας μας, οι οποίοι αποδεικνύονται απλά λίγοι όταν η μπάλα καίει.
Το γενικό συμπέρασμα είναι κατά την γνώμη μου ότι ο Π. Γιαννάκης είναι πολύ λίγος για να φέρει τον Ολυμπιακό στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Και δυστυχώς χάθηκαν 2 συνεχόμενα Final 4 για την ομάδα ακριβώς λόγω του προπονητή της.
Και δεν είναι εύκολο να είσαι κάθε χρόνο στο Final 4.
Το συμβόλαιο του λήγει το καλοκαίρι που μας έρχεται. Ας τον αφήσουν να φύγει και ας πάρουν κάποιον που να μπορεί να οδηγήσει την ομάδα στους τίτλους.
Καλό θα ήταν να γίνει από τώρα αυτό. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι όπως βλέπω την εικόνα της ομάδας μας τον τελευταίο καιρό, πάλι πάρτι θα κάνει ο Ομπράντοβιτς, (και μακάρι να βγω ψεύτης).
Μόνο ο κόσμος του Ολυμπιακού εμφανίστηκε στο παρκέ του Μπερσύ και στο Final 4 γενικότερα.
ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ.
Ούτε οι παίκτες, ούτε ο προπονητής, ούτε η διοίκηση που άφησαν την ομάδα έρμαιο στις ορέξεις των διαιτητών, που όρισε ο Καταλανός πρόεδρος της Euroleague κ. Μπερτομέου. Γιατί καλά όσα λέμε, αλλά η διαιτησία του τελικού ήταν εξόχως εχθρική προς τον Ολυμπιακό. Αλλά όταν χάνεις όπως χάσαμε δεν μπορείς να επικαλείσαι την διαιτησία.
Μόνο ο κόσμος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Και αυτό γιατί ήταν μόνος απέναντι στους Ισπανούς φιλάθλους, που πάντως δεν ήταν προκλητικοί απέναντι μας, αλλά αντίθετα μας χειροκρότησαν θερμά στο τέλος του αγώνα, αλλά και απέναντι στους προκλητικότατους Σέρβους και Ρώσους που έβριζαν τον Ολυμπιακό και σήκωναν πανώ στα Ελληνικά.
Επειδή ήμουν στο Παρίσι, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι όλη η διοργάνωση ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της Μπαρτσελόνα. Χωρίς υπερβολή ήταν σαν ένα μεγάλο πάρτι προς τιμήν της Ισπανικής ομάδας.
Και το είδα και στο ξενοδοχείο όπου διέμενα και έτυχε να μένει και το μεγαλύτερο μέρος των Ισπανών vips.
Σαν να μην υπήρχε άλλη ομάδα στην Γαλλία αλλά μόνο η Μπαρτσελόνα. Κάπως έτσι συμπεριφέρθηκαν οι διοργανωτές κατά την προσωπική μου γνώμη. Όποιος ήταν εκεί μπορεί να το επιβεβαιώσει.
Μικρά παραδείγματα που μπορώ να σκεφτώ τώρα είναι τα ακόλουθα. Αν είδατε γύρω από το γήπεδο στα καρεκλάκια που είχαν τοποθετήσει για τους επίσημους, βρίσκονταν κατά 90% Ισπανοί επίσημοι, κάποιοι παίκτες της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μπαρτσελόνα, Ο Λαπόρτα και η συνοδεία του, παλιοί παίκτες της Ισπανικής ομάδας και κάποιοι πλούσιοι Ισπανοί vips, οι οποίοι στα διαλλείματα μεταξύ των ημιχρόνων έδιναν σόου λες και ήταν στο δικό τους γήπεδο. Και φυσικά οι μόνοι που είχαν εισιτήρια πίσω από την μοναδική μπασκέτα που είχε κόσμο ήταν οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα.