Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009

Τσίλντρες: «Δεν ξέρω τι θα κάνω το καλοκαίρι»

Ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον του άφησε ο Τζος Τσίλντρες μιλώντας σε μέσο της Ατλάντα.
Πώς εξελίσσεται η σεζόν, ατομικά και ομαδικά;
«Σε ομαδικό επίπεδο, η σεζόν πηγαίνει καλά. Έχουμε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή μας, όπως κάθε ομάδα. Έχουμε 18 νίκες και 5 ήττες σε όλες τις διοργανώσεις και ακόμη προσπαθούμε να συνηθίσουμε ο ένας τον άλλο. Η ομάδα έχει έντεκα νέους παίκτες φέτος, συνεπώς χρειάζεται χρόνος για να δέσουμε. Ατομικά τα πάω καλά. Αισθάνομαι πως μαθαίνω πολλά και γίνομαι καλύτερος παίκτης. Έμαθα να κάνω υπομονή. Σαν έκτος παίκτης στην Ατλάντα έπαιζα γύρω στα 30 λεπτά ανά αγώνα, ενώ εδώ παίζω 23. Ο προπονητής θέλει να περιορίσει το χρόνο συμμετοχής για όλους τους παίκτες, γιατί θέλει να έχουν αντοχές όταν θα έρθουν τα play-offs. Προφανώς θέλω να παίζω όσο περισσότερο γίνεται, αλλά ταυτόχρονα σέβομαι το σκεπτικό του προπονητή».

Πέρα από το μπάσκετ, πώς είναι η ζωή στην Αθήνα;
«Είναι πολύ καλά. Είναι τρελό ότι τα νυχτερινά κλαμπ είναι ανοικτά ως τις 6 ή 7 το πρωί. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να χορεύουν για τόση ώρα. Όταν πρωτοπήγα στην Αθήνα, βγήκα κάποιες φορές, αλλά έκτοτε δεν το έχω ξανακάνει. Ό,τι έκανα και όπου πήγαινα κυκλοφορούσε στις εφημερίδες. Δεν μπορούσα καν να διασκεδάσω και να χορέψω χωρίς να μη φωτογραφίζουν ή να με τραβούν βίντεο από τα κινητά τους. Έτσι τώρα προσπαθώ να κρατώ χαμηλούς τόνους».

Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου, μίας και το πρόγραμμα είναι πιο χαλαρό από ό,τι στο ΝΒΑ;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχει τόσος ελεύθερος χρόνος όσο πιστεύουν μερικοί. Μπορεί να έχουμε μόνο δύο αγώνες την εβδομάδα, αλλά το πρόγραμμα των προπονήσεων και τα ταξίδια δεν σου δίνουν πολύ χρόνο για να χαλαρώσεις. Όταν πάντως έχω χρόνο, είτε παίζω video games είτε κάνω παρέα με τον φίλο μου, τον Άαρον Μάιλς, που αγωνίζεται εδώ (στον Πανιώνιο)».

Έμαθες καθόλου ελληνικά;
«Έμαθα κάποιες λέξεις. Φυσικά μου έμαθαν όλες τις κακές λέξεις όταν πρωτοήρθα, αλλά στη συνέχεια άρχισα να αντιλαμβάνομαι λέξεις ή φράσεις στη διάρκεια συζητήσεων».

Το επίπεδο του ανταγωνισμού είναι πολύ διαφορετικό στην Ελλάδα από ό,τι στο ΝΒΑ;
«Είναι διαφορετικό από το ΝΒΑ. Στο ελληνικό πρωτάθλημα υπάρχουν κάποιες ομάδες χαμηλότερου επιπέδου, που δεν έχουν πολύ ταλέντο, αλλά σου βγάζουν την ψυχή. Στις 3-4 πρώτες ομάδες, υπάρχει περισσότερο ταλέντο. Στην Ευρωλίγκα το επίπεδο είναι υψηλότερο. Οι ομάδες έχουν μεγαλύτερα μπάτζετ και καλύτερους παίκτες. Στην Ευρώπη παίζουν δεκάδες παίκτες που έχουν περάσει από το ΝΒΑ, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι. Κάθε παιχνίδι της Ευρωλίγκας θυμίζει σε ένταση τα ματς των play-offs του ΝΒΑ».

Γράφτηκαν πολλά για τη μεταγραφή σου στην Ελλάδα. Τώρα, πολλούς μήνες μετά από αυτό, ποιοι λόγοι σε ώθησαν σε αυτή την απόφαση;
«Όταν έφυγα, ήταν έκπληξη για πολύ κόσμο. Έμπαινα σε μία κατάσταση, όπου δεν ήξερα τι να περιμένω και είχα λίγο άγχος. Ωστόσο χαίρομαι που πήρα αυτή την απόφαση. Πήρα το δύσκολο δρόμο και έκανα μία καλή κίνηση καριέρας μαθαίνοντας παράλληλα πολλά στην πορεία».

Το καλοκαίρι θα πρέπει να αποφασίσεις αν θα μείνεις στην Ελλάδα ή θα επιστρέψεις στο ΝΒΑ. Τα οικονομικά προβλήματα στις ΗΠΑ θα επηρεάσουν την απόφασή σου;
«Θα έχω να πάρω μία σημαντική απόφαση. Με κάθε ειλικρίνεια, δεν ξέρω τι θα κάνω. Θα είμαι restricted free agent (ελεύθερος με δυνατότητα να αναζητήσει προτάσεις) το καλοκαίρι. Ο μάνατζέρ μου συζητά και κρατά επαφές με τζένεραλ μάνατζερς από ομάδες του ΝΒΑ. Ωστόσο οι ιδιοκτήτες και οι προπονητές στον Ολυμπιακό έχουν εκφράσει την επιθυμία να μείνω και περισσότερο από τα τρία χρόνια του συμβολαίου μου. Η οικονομική κατάσταση δεν θα επηρεάσει την απόφασή μου».

Έχεις επαφή με πρώην συμπαίκτες σου στους Χοκς;
«Έχω επικοινωνία με τον Μάρβιν Ουίλιαμς, τον Τζος Σμιθ και τον Μάριο Γουέστ. Κάποιες φορές είναι δύσκολο λόγω της διαφοράς ώρας. Παρακολουθώ την πορεία των Χοκς και χαίρομαι που πηγαίνουν καλά».

Τι σου λείπει περισσότερο από την Ατλάντα;
«Το ότι δεν μπορώ να βλέπω συνέχεια τη μητέρα μου. Έμενε δέκα λεπτά από το σπίτι μου και ήταν στο σπίτι μου συνέχεια για να μαγειρεύει και να κάνει ό,τι κάθε μητέρα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: