Στα πρόθυρα έκρηξης

Έχουμε δει ήδη 6 επίσημα ματς (4 για το Champions League και 2 για το πρωτάθλημα) και αρκετά φιλικά. Και το θέαμα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός είναι ΤΡΑΓΙΚΟ. Μια ομάδα χωρίς αρχή και τέλος, που δεν ξέρει τι θέλει να παίξει και πως να το παίξει μέσα στο γήπεδο. Με παίκτες που πέρυσι ήταν κορυφαίοι και φέτος δεν έχουν συγκεκριμένη θέση μέσα στο γήπεδο και να σέρνονται.
Με παίκτες φανερά αγύμναστους και κουρασμένους από την 2η αγωνιστική του πρωταθλήματος, που παθαίνουν θλάσεις κάθε λίγο και λιγάκι.
Βλέπουμε μια ομάδα που σε 6 ματς είναι ζήτημα να έχει δημιουργήσει 7-8 ευκαιρίες. Μην μου πείτε τώρα για τα ματς με Σλόβαν και Σέριφ. Αυτές οι ομάδες ήταν καφενεία συνοικιακά μάλιστα.
Αυτό έλειπε να μην κέρδιζε και αυτά τα καφενεία.
Στα δύσκολα όμως , μέχρι τώρα η ομάδα έχει παρουσιάσει τραγική εικόνα. Εικόνα διάλυσης. Με συνεχείς πειραματισμούς χωρίς λόγο τις περισσότερες φορές, χωρίς λύσεις στον πάγκο και με έναν προπονητή που δεν ξέρει τι του γίνεται και έχει καταφέρει να μην μιλιέται σχεδόν με όλα τα αστέρια της ομάδας και να μην τον γουστάρει σχεδόν κανένας από τους φιλάθλους της ομάδας.Δεν θυμάμαι πιο άθλιο Ολυμπιακό όσα χρόνια βλέπω ποδόσφαιρο. Ακόμη και στα πέτρινα χρόνια η ομάδα του Θρύλου έπαιζε καλό ποδόσφαιρο και δεν είχε καμία σχέση με αυτό το συνονθύλευμα που βλέπουμε τώρα.
Δεν θυμάμαι ποτέ ομάδα του Ολυμπιακού να έχει τόσες πολλές ελλείψεις ποδοσφαιριστών και τόσο κακό και μικρό ρόστερ. Τόσα χρόνια την διαφορά την έκαναν οι μεγάλοι παίκτες που είχε. Τώρα οι μεγάλοι παίκτες είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και αναπόφευκτα δεν φτάνουν για να κάνουν την διαφορά.
Όταν φώναζα τόσο καιρό από εδώ πάρτε Έλληνες παίκτες επειγόντως δεν άκουγαν. Οι Έλληνες κύριοι είναι πάντα ο κορμός της ομάδας και αυτοί που την πονάνε. Όχι οι λεγεωνάριοι. Ο Γεωργάτος, ο Αμανατίδης, Ο Γιανακόπουλος, Ο Καραταϊδης, Ο Καραπιάλης, Ο Νινιάδης,ο Αντζας, Ο Πατσατζόγλου, Ο Τζόλε (σχεδόν Ελληνας είναι)κτλ. Τώρα που λείπουν οι Έλληνες φαίνονται τα αποτελέσματα. Οι ξένοι είναι μόνο για τα μπουζούκια της Αθήνας και για την ωραία ζωή. Καρφί δεν τους καίγεται αν χάσουν ή αν κερδίσουν. Ολα τα βλέπουν φυσιολογικά. Δεν θα στενοχωρηθούν κιόλας. Σου λέει ποδόσφαιρο είναι. Χάνεις και κερδίζεις. Επαγγελματίες είμαστε.
Και συνεχίζω..
Έχουμε παρακολουθήσει έναν πρόεδρο να πελαγοδρομεί όλο το καλοκαίρι προσπαθώντας να βρει κορόιδα να μπουν χρηματοδότες στην ΠΑΕ, που προσπαθεί να βρει "φαντάσματα" και τεχνητούς εχθρούς της ομάδας στον χώρο του τύπου και που γενικά δείχνει να έχει χάσει το τσαγανό του και να παρουσιάζει μια εικόνα αξιολύπητη, που δεν εμπνέει πλέον σεβασμό και φόβο στους αντιπάλους με συνέπεια αυτοί να αλωνίζουν και να βγάζουν γλώσσα όλο το καλοκαίρι χωρίς να έχουν πάρει ούτε μια απάντηση.
Και το κυριότερο δεν εμπνέει πλέον σιγουριά και εμπιστοσύνη στους ίδιους τους οπαδούς του Θρύλου. Οι οποίοι οπαδοί τον έχουν λατρέψει όσο κανέναν άλλον πρόεδρο στην ιστορία της ομάδας μας. Αλλά θα πρέπει να ξέρει (και το ξέρει κατά βάθος), ότι από τις μεγάλες αγάπες γεννιούνται και τα μεγάλα μίση. Γιαυτό ας φροντίσει να μην φτάσει στο σημείο η δεδομένη αγάπη του κόσμου να μετατραπεί σε οργή και μίσος για το πρόσωπο του. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι ήδη είμαστε στα πρόθυρα. Φτάσαμε στο σημείο να βριζόμαστε μεταξύ μας στις κερκίδες. Εχω χρόνια να το δω αυτό το φαινόμενο. Κάθε τόσο υπήρχε και ένας καυγάς μεταξύ των ίδιων των οπαδών του Ολυμπιακού. Μέχρι ξύλο έπεσε στις κερκίδες. Φαγωμάρα άνευ προηγουμένου. Το επόμενο στάδιο είναι η οργή προς την διοίκηση. Και το ξέρουν καλά.
Και γιαυτό φταίει μόνο ο ίδιος ο Πρόεδρος με τις πράξεις του και τις παραλείψεις του φέτος.
Μην φτάσουμε στο σημείο να αρχίσουν οι φήμες να γίνονται κραυγές για τα περί υπόγειας συμφωνίας με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη. Καταλαβαίνεται τι εννοώ. Ήταν και αυτός ο γάμος του γιου του Βαρδή που παραβρέθηκε και ο Κόκκαλης. Πολύ αγκαλιά και εγκαρδιότητα ρε παιδί μου!
Υπάρχει πάντα και το τρανταχτό παράδειγμα της εγκατάλειψης και διάλυσης στην ουσία της ομάδας μπάσκετ από τον ίδιο άνθρωπο (τον Κόκκαλη δηλαδή), οπότε δημιουργούνται παράξενες σκέψεις στο μυαλό του κόσμου.
Ας βγουν να μας δώσουν τις απαραίτητες εξηγήσεις όσο είναι καιρός. Γιατί αν δεν το κάνουν το τσουνάμι της αγανάκτησης του κόσμου θα τους πνίξει. Και μετά το ποτάμι δεν θα γυρίζει πλέον πίσω. Είναι μιας κατεύθυνσης. Δεν έχει επιστροφή. Και το ξέρουν καλά ελπίζω στην διοίκηση.