Το χθεσινό ματς του Θρύλου με τους Βέλγους, ήταν αν μη τι άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον αλλά και ψυχοφθόρο , όπως εξελίχθηκε παιχνίδι με ευτυχή κατάληξη.
Ασφαλώς και δεν ήταν κανένα ματς που μας καθήλωσε με τις φάσεις που είδαμε, αλλά ήταν εξαιρετικά σημαντικό τόσο για την συνέχεια στον θεσμό και όσο και για τον ίδιο τον χαρακτήρα και την ψυχολογία της ομάδας.
Και εδώ που τα λέμε πάντως σαν ματς ήταν αρκετά καλό. Είδαμε αρκετές ευκαιρίες και από τις δύο ομάδες. Είδαμε τον Ολυμπιακό μετά το 75’ να ανεβάζει ρυθμό και να σφυροκοπεί την Σταντάρ , πάντα με λογική όμως και όχι με γιουρούσια.
Και επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω πάρα πολύ αν θα κέρδιζε αυτό το ματς ο Ολυμπιακός αν είχε στον πάγκο τον Κετσπάγια. Πάρα πολύ όμως.
Και όχι μόνο αυτό αλλά και αρκετά ακόμη από τα προηγούμενα ματς. Ευτυχώς που το κατάλαβαν νωρίς και έφεραν στον Θρύλο έναν προπονητή σαν τον Ζίκο, που κυριολεκτικά τον μεταμόρφωσε σε ΟΜΑΔΑ και πάλι και άλλαξε την ψυχολογία των παικτών προς το καλύτερο. Τους ξαναέκανε ποδοσφαιριστές με όρεξη και πάθος και όχι ταλαιπωρημένους και άκεφους παίκτες όπως ήταν 1 μήνα πριν. Ευτυχώς και του το αναγνωρίζουν όλοι.
Ένα από τα πράγματα τα οποία πιστώνω στον Ζίκο είναι ότι επανέφερε στην ενεργό δράση παίκτες, που ο «προηγούμενος» τους είχε ξεγραμμένους. Όπως ο Οσκαρ, ο Στολτίδης, ο Γκαλίτσιος. Δεν ξεχνάω ότι ο «προηγούμενος» θεωρούσε τον Στολτίδη «πρώην ποδοσφαιριστή», που δεν πρόκειται να ξαναπαίξει μπάλα. Και όλοι βλέπουμε τώρα τον Ιέρο να βγάζει μάτια και πάλι και να δίνει την ψυχή του στο γήπεδο, όπως έχει κάνει άλλωστε όσα χρόνια παίζει και τιμάει την φανέλα του Ολυμπιακού.
Και είναι ακριβώς αυτό που έλειπε από τον Ολυμπιακό του προηγούμενου μήνα. Η καρδιά και η διάθεση.
Ολυμπιακός χωρίς καρδιά και ψυχή δεν νοείται και δεν υπήρξε ποτέ στο παρελθόν. Αυτός είναι ο λόγος που κανείς δεν γούσταρε τον Κετσπάγια. Ουδείς μπορεί να διανοηθεί τον Ολυμπιακό να παίζει άμυνα με 10 παίκτες κάτω από την σέντρα, ειδικά στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Η ομάδα πάντα είχε και πρέπει να συνεχίσει να έχει επιθετική φιλοσοφία. Ακριβώς αυτήν που έχει και ο τωρινός προπονητής της.
Και πάνω από όλα όταν μιλάει η καρδιά και ο τσαμπουκάς των παικτών, τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου