Το Σαββατοκύριακο παρακολουθώντας τον ντέρμπυ Γιουβέντους-Τορίνο, δύο ομάδων που εδρεύουν στην ίδια πόλη αλλά «μισιούνται» θανάσιμα, σκέφτηκα να κάνω μια αναφορά στις περιπτώσεις ομάδων που έχουν έδρα την ίδια πόλη αλλά είναι άσπονδοι φίλοι ή εχθροί. Όπως προτιμάει ο καθένας.
Ομοιότητες υπάρχουν πολλές σε όποια χώρα και αν ανατρέξει κανείς.
Θα ξεκινήσω από την Ελλάδα και τον Πειραιά, όπου υπάρχει ο Ολυμπιακός και ο Εθνικός. Και οι δύο γεννήθηκαν από την διάσπαση του Πειραϊκού συνδέσμου. Είχαν την ίδια έδρα, το θρυλικό Καραϊσκάκη, από τη ίδρυση τους μέχρι το 2002. Ο ένας ο Ολυμπιακός έγινε η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα ενώ ο Εθνικός παρέμεινε στην σκιά του και κάποια στιγμή έπεσε στην ανυποληψία, κατρακυλώντας στις χαμηλότερες κατηγορίες. Ερυθρόλευκο χρώμα για τον Ολυμπιακό, μπλε και άσπρο για τον Εθνικό.
Στην Θεσσαλονίκη αντίστοιχη περίπτωση είναι αυτή με τον ΠΑΟΚ και τον Αρη. Ο πρώτος ιδρύθηκε από πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης και έμελλε να κυριαρχήσει στην πόλη αλλά και όλη την Βόρεια Ελλάδα. Ο Άρης ιδρύθηκε στην Θεσσαλονίκη και εκπροσωπεί περισσότερο την αστική τάξη της πόλης. Πάντως ο Άρης έχει περισσότερα πρωταθλήματα Ελλάδος από τον άσπονδο φίλο του ΠΑΟΚ (3 έναντι 2). Η κόντρα τους κρατάει σε όλα τα ομαδικά σπορ. Μαύρο και άσπρο τα χρώματα του ΠΑΟΚ, μαύρο και κίτρινο αυτά του Αρη.
Στην γειτονική Σερβία και στο Βελιγράδι συναντάμε τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτιζάν.
Η ομάδα του στρατού η Παρτιζάν κατά την ίδρυσή της, η ομάδα του λαού ο Ερυθρός Αστέρας. Και οι δύο γεννήθηκαν μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο επί εποχής ενωμένης Γιουγκοσλαβίας. Είναι οι κυρίαρχοι του Γιουγκοσλαβικού αλλά και του μετέπειτα του Σερβικού ποδοσφαίρου. Τρομερό το μίσος μεταξύ τους. Κόκκινο και άσπρο τα χρώματα του Αστέρα, Μαύρο και άσπρο αυτά της Παρτιζάν. Η κόντρα τους κρατάει σε όλα τα ομαδικά σπορ.
Στην Ιταλία υπάρχουν 3 τέτοιες περιπτώσεις. Στην Ρώμη η Λάτσιο και η Ρόμα με κοινή έδρα το γήπεδο της Ρώμης. Ταξικές και πολιτικές διαφορές χωρίζουν τις 2 ομάδες. Δεξιών εως ακροδεξιών πεποιθήσεων οι οπαδοί της Λάτσιο, κεντρωαριστεροί αυτοί τη Ρόμα. Και οι 2 ομάδες πάντως δεν καταφέρνουν πολύ συχνά να πρωταγωνιστούν στο Ιταλικό πρωτάθλημα. Θαλασσί το χρώμα της Λάτσιο, Βυσσινί της Ρόμα.
Πάμε πιο ψηλά και συγκεκριμένα στο Μιλάνο, την πρωτεύουσα της Ιταλική μόδας, όπου υπάρχουν η Ιντερ και η Μίλαν. 2 από τις ομάδες που είναι από τους μόνιμους διεκδικητές των τίτλων. Η Μίλαν είναι η Ιταλική ομάδα με τους περισσότερους Ευρωπαϊκούς τίτλους, ενώ η Ιντερ έχει κερδίσει τον χαρακτηρισμό του Looser στην Ευρώπη. Μοιράζονται και το ίδιο γήπεδο το οποίο η κάθε μια ονοματίζει διαφορετικά. Τζουζέπε Μεάτσα ή αλλιώς Σαν Σίρο. Όπως προτιμάει ο καθένας. Μπλέ και μαύρο τα χρώματα της Ιντερ, κόκκινο και μαύρο αυτά της Μίλαν.
Λίγο πιο δίπλα, στο βιομηχανικό Τορίνο βρίσκουμε την Γιουβέντους και την Τορίνο. Η Γιουβέντους είναι η ομάδα με τους περισσότερους τίτλους στην Ιταλία, ενώ η Τορίνο μεσουράνησε την δεκαετία του ‘50-’60, μέχρι την στιγμή της αεροπορικής τραγωδίας που διέλυσε την Θρυλική Γκρανάτα. Από τότε δεν κατάφερε να πρωταγωνιστήσει ξανά, ενώ έπεσε και σε παρακάτω κατηγορίες κατά καιρούς. Πάντως μέσα στο Τορίνο έχει πιθανόν περισσότερους οπαδούς από την Γιουβέντους, που κυριαρχεί σε όλη την υπόλοιπη Ιταλία. Μαύρο και άσπρο τα χρώματα της Γιουβέντους βυσσινί αυτά της Τορίνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου